ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ

Σύμφωνα με τη «Νέα Οικολογία», τα πλέον επικίνδυνα από αυτά έχουν καταταγεί στη περίφημα « βρώμικη δωδεκάδα», και τα περισσότερα έχουν απαγορευθεί από την Ε.Ε. Παρόλα αυτά εμείς χρησιμοποιούμαι αρκετά από αυτά, είτε από άγνοια, έιτε γιατί έχουμε γίνει αιχμάλωτοι των πολυεθνικών εταιρειών και των παρασκευασμάτων τους, τα οποία είναι δηλητήρια, τα οποία μέσω της τροφικής αλυσίδας ή της έλλειψης μέτρων προστασίας μέτρων κατά τους ραντισμούς, εισέρχονται στον οργανισμό μας προκαλώντας σοβαρές οργανικές βλάβες.

Ας τα αναφέρουμε έτσι ώστε με την επανάληψη, ίσως κάποτε συνετιστούμε και προστατεύσουμε τον αυτό μας και παιδιά μας, τα οποία στο «φινάλε» δεν φταίνε σε τίποτα. 1).DDΤ: Εντομοκτόνο απαγορευμένο στην Ελλάδα από το 1972, προκαλεί καρκίνο και βλάβες στο νευρικό σύστημα. Παρουσιάζει μεγάλη χρονική παραμονή στο έδαφος και στα συντηρούμενα τρόφιμα. Μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο δεκάδες τόνοι διατέθηκαν για την καταπολέμηση της ελονοσίας κυρίως, αλλά και άλλων παρασίτων με αποτέλεσμα και σήμερα στον οργανισμό μας να υπάρχουν ίχνη του εντομοκτόνου αυτού, λόγω του μεγάλου χρόνου ζωής του. Σήμερα επί τέλους δεν χρησιμοποιείται. 2).lindane: Εντομοκτόνο περιορισμένης χρήσης στην Ελλάδα, απαγορευμένο σε πολλές χώρες.3).Drins(Dieldirn, Aldrin, Endrin): Εντομοκτόνα, απαγορευμένα στην Ελλάδα από το 1972. 4).2,4,5,-T:Ζιζανιοκτόνο, απαγορευμένο στην Ελλάδα. Περιέχει, περιέχει την περίφημη διοξίνη που τόσα διατροφικά σκάνδαλα έχει προκαλέσει μέσω των ζωοτροφών.5) Paraquat: Εντομοκτόνο, επιτρέπεται στην Ελλάδα, απαγορευμένο σε πολλές χώρες, ισχυρά τοξικό για όλα σχεδόν τα ζώα και τον άνθρωπο.6)Heptachlor:Εντομοκτόνο, απαγορευμένο στην Ελλάδα.7)Pentaclorofenol: Εντομοκτόνο, επιτρέπεται στην Ελλάδα στη συντήρηση ξυλείας. 8)Camprechlor: Εντομοκτόνο, απαγορευμένο στην Ελλάδα, αντικατέστησε σε πολλές χρήσεις το DDT, έχει όμως τις ίδιες παρενέργειες. 9)Parathion: Εντομοκτόνο νευροτοξικό, επιτρέπεται στην Ελλάδα, ισχυρά τοξικό. 10) Ethylene Dibromite:Μυκητοκτόνο, επιτρέπεται στην Ελλάδα, ισχυρά τοξικό. 11)Chlordimeform: Εντομοκτόνο, απαγορευμένο στην Ελλάδα, ισχυρά τοξικό, προκαλεί καρκίνο και βλάβες στο στομάχι..12)Toxaplen: Εντομοκτόνο.
Tο στάδιο αυτό της πρωτογενούς παραγωγής τροφίμων και τις τυχόν επιπτώσεις στην υγεία μας μπορούμε εν μέρει να αντιμετωπίσουμε αρκεί να ακολουθήσουμε γνωστούς διατροφικούς κανόνες που αναφέρονται σε πολλά βιβλία υγιεινής διατροφής. Μεταξύ των κανόνων αυτών είναι:
α) Όχι αυξημένη κατανάλωση τροφής. Τα περισσότερα διατροφικά προβλήματα συνδέονται με την πολυφαγία. β) Ποικιλία στη διατροφή μας. γ) Λιγότερο κρέας, για λιγότερα τριγλυκερίδια και χοληστερόλη. δ) Πολλά φρούτα και λαχανικά στη διατροφή μας, για τις άπεπτες φυτικές ίνες, τις βιταμίνες, τα ιχνοστοιχεία τους και για τον έλεγχο της πολυφαγίας. ε)Όχι ενδιάμεσα γεύματα, για σωστή πέψη και έλεγχο της πολυφαγίας. στ)Προτίμηση στο αυθεντικό « χωριάτικο» και όχι στην βιομηχανοποιημένη εκδοχή του. Αν μπορείτε βικαλλιεργήσετε τα λαχανικά σας στον κήπο του σπιτιού σας. ζ)Αποφεύγετε τα βιομηχανοποιημένα προιόντα. Όσο μακρύτερη είναι η σειρά επεξεργασίας τους, τόσο πιο υποβαθμισμένη θρεπτική αξία έχουν, χωρίς να υπολογίσουμε τους κινδύνους που εγκυμονούν. η)Προτιμάτε πάντα προιόντα εποχής, είτε για φρούτα πρόκειται είτε για λαχανικά. Τρώτε τα όσο πιο φρέσκα γίνεται.. θ) Μη μαγειρεύετε σε υψηλές θερμοκρασίες, που καταστρέφουν πρωτεΐνες και βιταμίνες. Ακόμη και τα μαγείρεμα είναι μια επεξεργασία.Η ωμή σαλάτα είναι προτιμότερη από τα βρασμένα χόρτα. ι)Αποφεύγεται τα τηγανιτά. Δημιουργούν κορεσμένα λιπαρά οξέα, επιβλαβή για την υγεία. Επί πλέον τα τηγανιτά φαγητά είναι δύσπεπτα.. ια)Φτιάξτε ένα δείκτη απαγορευμένων τροφών, ή που πρέπει να χρησιμοποιούνται με μέτρο . Σ’ αυτόν πρέπει να περιληφθεί απαραίτητα η ζάχαρη, το αλάτι, τα μπαχαρικά, τα οινοπνευματώδη, ο καφές κ.λ.π. ιβ)Μην πίνετε νερό και μην τρώτε φρούτα αμέσως μετά το φαγητό
Σχετικά με τα προβλήματα που προκύπτουν κατά την επεξεργασία τροφίμων, οι παράγοντες που οδηγούν στην αλλοίωση των τροφίμων είναι τα μικρόβια, οι μύκητες και η δράση των ενζύμων. Οι ιδανικές συνθήκες δράσης τους είναι η θερμοκρασία 30-40ο C και η ύπαρξη υγρασίας. Έτσι οι φυσικές μέθοδοι συντήρησης στηρίζονται στην άνοδο και την πτώση της θερμοκρασίας πέρα από αυτά τα όρια (παστερίωση ή αποστείρωση, ψύξη ή κατάψυξη) και την απομάκρυνση τη υγρασίας (αφυδάτωση) με βράσιμο, φούρνισμα ή έκθεση στον ήλιο.
Ένας άλλος τρόπος κατεργασίας των τροφίμων είναι η χρήση χημικών προσθέτων.Τα χημικά πρόσθετα χωρίζονται στις εξής κατηγορίες:
α) Βοηθητικά στην βιομηχανική επεξεργασία όπως γαλακτοποιητές(που ενώνουν δύο υλικά) σταθεροποιητές, πηκτικά μέσα, ένζυμα κ.λ.π.
β) Θρεπτικά πρόσθετα, όπως βιταμίνες, αμινοξέα και ανόργανα άλατα, σε προιόντα που έχασαν τα δικά τους κατά την διάρκεια της επεξεργασίας τους.
γ) Ενισχυτικά της εμφάνισης, που επενεργούν στην υφή, στην οσμή, στη γεύση στην οπτική εντύπωση χωρίς να έχουν σχέση με τις φυσικές, χημικές ή θρεπτικές ιδιότητες των τροφίμων και δ) Τα συντηρητικά.
Προβλήματα που σχετίζονται με την χρήση πρόσθετων είναι:
Η επίδραση στη διατροφική αξία. Ο σχηματισμός νέων ουσιών που μπορούν να μετατραπούν σε τοξικές και αν τα πρόσθετα βρίσκονται στην καθορισμένη αναλογία.
Οι παραδοσιακές συσκευασίες για την συντήρηση των τροφίμων αποδεικνύονται τελικά οι πιο ακίνδυνες. Τα πήλινα είναι πολύ ασφαλή, ιδιαίτερα για την διατήρηση λαδιού, ακατάλληλα όμως για την μεταφορά, μια και ο κίνδυνος να σπάσουν είναι πάντα μεγάλος. Οι χάρτινες συσκευασίες είναι ιδανικές για πάρα πολλά προϊόντα, το ίδιο και οι γυάλινες μια και το γυαλί είναι αδρανές υλικό και δεν αντιδρά με το περιεχόμενο τρόφιμο,όπως συμβαίνει με τις πλαστικές συσκευασίες.
Στις συσκευασίες υπάρχουν, σύμφωνα με τον νόμο, ορισμένα στοιχεία για το προϊόν, όπως ημερομηνία παραγωγής και λήξης, η σύνθεσή του και η αναλογία των συνθετικών, βάρος και τελευταία υποχρεωτικά αναγράφονται και τα τροποιημένα ή μεταλλαγμένα πρόσθετα.
Η προστασία του καταναλωτή στη χώρα μας είναι αρκετά περιορισμένη. Καταρχήν ο Κώδικας Τροφίμων και Ποτών χρειάζεται αναθεώρηση, μα αυστηρότερες προδιαγραφές, Έπειτα οι δειγματοληψίες που γίνονται είναι ελλειπείς, ελάχιστα αντιπροσωπευτικές και πολύ λίγο ενδεικτικές, μια και πολλά στοιχεία του δείγματος δεν εξετάζονται, όπως η ποιότητα των προσθέτων, ορμόνες, βαρέα μέταλλα, φυτοφάρμακα κ.λ.π. Επίσης ο τεχνολογικός εξοπλισμός των εργαστηρίων δεν είναι εκσυγχρονισμένος, Ακόμη η ευθύνη των ελέγχων είναι κατανεμημένη σε πέντε συναρμόδια υπουργεία, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει επαρκής συντονισμός στις προσπάθειες ελέγχου. Η νομοθεσία τέλος δεν είναι καθόλου αυστηρή, καθώς αργούν οι σχετικές υποθέσεις να εκδικασθούν και οι ποινές που επιβάλλονται είναι πολύ ελαστικές. Έτσι συμφέρει η παρανομία.
Για την ανίχνευση προστιθεμένων ουσιών χρειάζονται λεπτοί έλεγχοι. Η επινοητικότητα των επιτηδείων σ΄αυτόν τον τομέα είναι πραγματικά φοβερή. Όπως λένε χαρακτηριστικά « η χημεία της νοθείας προηγείται της χημείας των τροφίμων». Η νοθεία φαίνεται ότι προσβάλλει μόνο το πορτοφόλι του καταναλωτή.Απόλυτα απαραίτητο μέσο πίεσης για την θέσπιση από το κράτος αυστηρότερων προδιαγραφών για την εμπορία τροφίμων και αυστηρότερων ποινών για τους παραβάτες, είναι η ενίσχυση υφιστάμενων καταναλωτικών κινημάτων και η ανάπτυξη νέων. Συνεχίζεται με την άλλη όψη του νομίσματος, που είναι οι επιπτώσεις υποσιτισμού και το διεθνές εμπόριο τροφίμων.
ΜΑΝΟΛΗΣ ΒΟΥΤΥΡΑΚΗΣ
ΦΥΣΙΚΟΣ ΠΡΙΒ/ΓΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ Σ.Π.Α.Π.Ε.Κ.Ε.Ε.Κ.