ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ "Ο ΧΡΥΣΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ"

Η καλλιέργεια της ελιάς είναι ευρέως διαδεδομένη από τη Μινωϊκή εποχή. Για αιώνες, οι θρεπτικές (καρύκευμα), αισθητικές (καλλυντικό), φαρμακευτικές (επούλωση γρατσουνισμάτων, ανακούφιση εγκαυμάτων και ξήρανσης από τον ήλιο και το νερό) και άλλες ιδιότητες (φως, λιπαντικό, ξύλο) του ελαιόλαδου και της ελιάς αναγνωρίζονταν από το μεσογειακό πληθυσμό. Θεωρείται έλαιο της ομορφιάς και της υγείας καθώς με τη χρησιμοποίησή του το δέρμα διατηρείται πιο λαμπερό και ελαστικό ενώ ταυτόχρονα η
κατανάλωσή του προσφέρει πολλαπλά οφέλη για την υγεία του οργανισμού. Σήμερα, σε όλη την Ελλάδα, κάθε οικογένεια ονειρεύεται να μην αγοράζει ελαιόλαδο του εμπορίου αλλά επιδιώκει να παρασκευάζει μόνη το δικό της ή να γνωρίζει κάποιον που να κάνει και να μπορεί να τους προμηθεύσει.


Κύριο λοιπόν έλαιο που καταναλώνεται στη μεσογειακή διατροφή είναι το ελαιόλαδο, παραδοσιακά παρθένο, το οποίο χρησιμοποιείται όχι μόνο για το μαγείρεμα και τις σαλάτες αλλά επίσης στο ψωμί αντί για το βούτυρο. Χάρη στη χημική του δομή, το ελαιόλαδο έχει ασυναγώνιστη οργανοληπτική αξία και για πολλούς λόγους που αφορούν τη θρεπτική του σύσταση υπερτερεί έναντι των άλλων ελαίων.
Παρόλο που μεταξύ των διαφορετικών χωρών της Μεσογείου υπάρχουν διαφορές στα επίπεδα διαιτητικής πρόσληψης λιπών, μια υψηλή αναλογία μονοακόρεστων προς κορεσμένα λιπαρά αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό. Έτσι, περισσότερες από τις μισές θερμίδες του λίπους προέρχονται από μονοακόρεστα λιπαρά (κυρίως ελαιόλαδο), τα οποία δεν ανεβάζουν τη χοληστερόλη του αίματος όπως κάνουν τα κορεσμένα.
Στην Κρήτη η πρόσληψη λίπους είναι υψηλότερη σε σύγκριση με άλλες περιοχές ξεπερνώντας το προτεινόμενο ποσοστό (φτάνει συνήθως στο 40 % της συνολικής ενέργειας), όμως το μεγαλύτερο μέρος προέρχεται από ελαιόλαδο και όχι από ζωικές τροφές. Ακόμα μεγάλο πλεονέκτημα της κρητικής δίαιτας είναι η πλήρης απουσία των βλαβερών trans λιπαρών οξέων, που αντιστοιχεί σε 0,1 % της ημερήσιας ενέργειας την ίδια στιγμή που στην Αμερική αποτελούν τουλάχιστον το 4-5 % της ενέργειας ημερησίως.
Η χρήση του ελαιόλαδου από τους μάγειρες αυξάνεται ραγδαία (διαφημίζεται ιδιαίτερα το extra παρθένο - Δείτε τις κατηγορίες ελαιόλαδου). Πιστεύεται ευρέως ότι η κατανάλωση ελαιολάδου επιφέρει πολλαπλές ευεργετικές μεταβολές στον οργανισμό. Συμβάλλει στην πρόληψη χρόνιων παθήσεων (στεφανιαίας νόσου, υπέρτασης, θρόμβωσης) αποτρέποντας το φράξιμο των αρτηριών. Επίσης παρέχει αμυντικό μηχανισμό που καθυστερεί τη διαδικασία γήρανσης των κυττάρων του σώματος και εμποδίζει την καρκινογένεση. Ακόμα δημιουργεί ασπίδα προστασίας έναντι μολύνσεων και φλεγμονών, καθώς και δυσλειτουργιών του ήπατος.


ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ & ΥΓΕΙΑ (Οφέλη για τον ανθρώπινο οργανισμό)
Σύστημα Επιδράσεις
Καρδιαγγειακό
Μειώνει τον κίνδυνο σκλήρυνσης και στένωσης των αρτηριών διαδικασία που δημιουργεί αθηρωματικές πλάκες και οδηγούν σε καρδιακές και στεφανιαίες νόσους
Ελαττώνει την αρτηριακή πίεση (συστολική και διαστολική)

Πεπτικό
Ελαττώνει τον κίνδυνο έλκους στο στομάχι
Κρίσιμο για θεραπεία του έλκους
Αυξάνει την όρεξη και δημιουργεί αίσθημα κορεσμού
Ομαλή λειτουργία της χοληδόχου κύστης
Καταπολεμά τη χρόνια δυσκοιλιότητα

Σκελετικό
Ιδιαίτερα επωφελές στη διάρκεια των παιδικών χρόνων και της γήρανσης
Πιθανό να εμποδίζει τη ρευματοειδή αρθρίτιδα

Νευρικό
Απαραίτητο για την κατάλληλη ανάπτυξη του ΚΝΣ

Είναι τονωτικό
Γενικά
Ελαττώνει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου

Οι πολυάριθμες ικανότητες του παρθένου ελαιόλαδου πιθανό να οφείλονται στις πολυακόρεστες λιπαρές ουσίες οι οποίες περιέχονται και σε άλλες τροφές του φυτικού βασιλείου. Φαίνεται ότι ο συνδυασμός του περιεχομένου σε ολεϊκό οξύ (μικρή πιθανότητα οξείδωσης συγκρινόμενη με του λινολεϊκού οξέος) και της σύστασης της ελιάς σε φυτικά ισχυρά αντιοξειδωτικά (τοκοφερόλες, πολυφαινόλες, υδροξυτυροσόλη, και τυροσόλη) καθώς και σε άλλα συστατικά που θεωρούνται αντικαρκινικοί παράγοντες (π.χ. σκουαλένιο και τερπενοειδή), παρεμβαίνει θετικά υπέρ του οργανισμού προστατεύοντας τα λιπαρά οξέα των κυτταρικών μεμβρανών από οξειδωτικές διαδικασίες και δεσμεύοντας τις ελεύθερες τοξικές ρίζες που υπάρχουν ή δημιουργούνται στον οργανισμό μας. Είναι επίσης πιθανό ότι το υψηλό περιεχόμενο σε ολεϊκό όξύ και μια αντίστοιχη μείωση της πρόσληψης λινολεϊκού οξέος επιτρέπει μια μεγαλύτερη μετατροπή του α-λινολεϊκού (18 ατόμων C) σε μακράς αλυσίδας πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, που έχει χαρακτηριστικά οφέλη για την υγεία. Έχει βρεθεί αντίστοιχα ότι τα επίπεδα της οξειδωμένης LDL χοληστερόλης στο αίμα είναι τόσο χαμηλότερα όσο περισσότερες αντιοξειδωτικές ουσίες παίρνουμε με τη διατροφή μας.

Πρέπει να τονιστεί ότι τα ευρήματα αφορούν αποκλειστικά το αγνό παρθένο ελαιόλαδο και είναι αυτό που θεωρείται ότι κατέχει τις παραπάνω ευεργετικές ιδιότητες επειδή υποβάλλεται στη μικρότερου βαθμού επεξεργασία σε σχέση με τα υπόλοιπα έλαια οπότε τα συστατικά μένουν άθικτα και δεν καταστρέφονται οι αντιοξειδωτικές ουσίες που περιέχει, κάνοντας το ελαιόλαδο πολύ σταθερό ακόμη και όταν τηγανίζεται.

Ο Ιπποκράτης, πατέρας της Ιατρικής ήταν ο πρώτος που ανέφερε τις ευεργετικές επιδράσεις του ελαιόλαδου. Η πρόληψη είναι ο νούμερο 1 παράγοντας για καλή υγεία. Το ελαιόλαδο συγκαταλέγεται στις 10 ωφελιμότερες τροφές για τον άνθρωπο και με βάση πρόσφατα δεδομένα που υπάρχουν στη διάθεσή μας, συστήνεται ο εμπλουτισμός της καθημερινής διατροφής μας με αγνό παρθένο ελαιόλαδο αφού μπορεί να προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα για την υγεία του οργανισμού μας. Μειώνοντας το ζωικό λίπος από τη διατροφή μας και αυξάνοντας το ελαιόλαδο καταλήγουμε σε έναν τέλειο συνδυασμό για αποφυγή θανατηφόρων ασθενειών.

Ωστόσο πρέπει να επισημανθεί ότι όπως και όλα τα υπόλοιπα έλαια, έτσι και η κατανάλωση του ελαιόλαδου και των ελιών χρειάζονται προσοχή, μια και υπερβολές συμβάλλουν στην αύξηση του σωματικού βάρους και ενδεχομένως στη συσσώρευση λίπους στην κοιλιακή χώρα, που αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακές νόσους.